Pontiac Catalina
Pod koniec lat 1950-tych, Pontiac w ofercie pojawił się model Catalina. Ze względu na sportowy charakter, potężną gamę silników i przystępną cenie, pojazd odniósł natychmiastowy sukces. Nazwa Catalina oznaczała nadwozie hardtop produkowane przez firmę Pontiac. W 1959 roku nazwą 'Catalina' został oznaczony osobny model.
Pontiac Catalina samochód wyposażony w potężne silniki oferowany był w nadwoziu coupe i cabrio. W całej swojej produkcji przeszedł wiele modernizacji. Na początku lat 1960-tych podstawowy ośmiocylindrowy silnik o pojemności 6891cm wytwarzał prawie 270 koni mechanicznych, w późniejszych modyfikacjach 333 KM lub 350KM, a w końcowym rezultacie najmocniejsze Super Duty 'SD' osiągały moc ponad 380 KM. Wyposażony w cztero-biegową skrzynię "Borg Warner" lub trzy-biegową manualną "Hurst" Pontiac Pontaiac Catalina był potężną maszyną. W zależności od konfiguracji samochod był w stanie rozpędzić się od zera do setki w około osiem sekund, na ćwierć mili mijał metę w ciągu zaledwie 15 sekund. W 1962 roku, w celu przestrzegania reguł NHRA, Pontiac wykonał silnik "Super Duty 421" i udostępnił go w modelach Catalina, pomimo jego wysokiej ceny. Mniej niż 180 egzemplarzy zostało wyprodukowane z "SD421" w 1962 roku.
Dzięki dużym modyfikacjom silnika i zawieszenia /uzyskując ponad 400 KM/, Catalina stała się jeszcze bardziej wyjątkowym samochodem jak na owe czasy. W tym przypadku oferowane były tylko ręczne skrzynie biegów, ponieważ automatyczne wersje nie radziły sobie z taką mocą. Z silnikiem "421", samochód osiągał setkę w około 5,2 sekundy, ćwierć mili w czasie 13 sekund. Stylizacja Cataliny została utrzymana do roku 1963 później zmieniono ułożenie reflektorów. Odchudzona wersja Super Catalina ważyła prawie 300 kilogramów mniej niż zwykła Catalina, a stało się tak poprzez nawiercenie całej konstrukcji ramy poczym wyglądała ona jak "szwajcarski ser". Wykorzystano również kilka elementów z aluminium w wyniku czego 1/4 mili osiągał w około 12 sekund. Nie był to jednak własny patent firmy Pontiac gdyż podobną technikę wykorzystano po raz pierwszy w 1928 w Mercedesie "SSK", który konkurował z Włoską Alfą Romeo. Jednak 8000 egzemplarzy w tej wersji wyprodukowanych w 1964 roku, nie było wielkim sukcesem w porównaniu z prawie 260.000 modelu Catalina.
Do 1965 r. podwozie zostało obniżone co pomogło uzyskać Catalinie lepszy środek ciężkości. Model ten po face-liftingu otrzymał jeszcze bardziej sportowy wygląd.W tej wersji pojawiła się automatyczna skrzynia biegów Turbo Hydra-Matic, zastępując opcję Hydra-Matic. W ciągu lat sześćdziesiątych Pontaic Catalina był postrzegany jako samochód wyczynowy i ulubiony wśród miłośników sportu. Tendencja utrzymywała się do roku 1970, ale spadek jej sprzedaży był wynikiem wprowadzenia przez Pontiaca wyższej półki luksusowych serii Bonneville.
Ze względu na rosnące ceny paliw oraz ograniczenia wprowadzone regulacjami rządowymi, a także obawy związane z bezpieczeństwem na początku 1970 roku, silnikom ujęto mocy i era wielkich pojemności z lat sześćdziesiątych dobiegła końca. Embargo na paliwa doprowadziło do zastąpienia w publicznych wyścigach samochodów z potężnymi silnikami poprzez dla pojazdy o niższym zużyciu paliwa. Było to jednym z kilku powodów spadku zainteresowania modelem Catalina. 1981 był ostatnim rokiem w którym był dostępny model Catalina. Produkcja modelu Catalina rozpoczęta od połowy lat pięćdziesiątych była zdecydowanie sukcesem koncernu Pontiac, co potwierdza sprzedaż ponad stu tysięcy egzemplarzy produkowanych każdego roku przez cały ten czas. Nawet po zakończeniu produkcji na rynku wtórnym dzięki ofercie dystrybutorów części były łatwo dostępne, co znacznie podniosło sprzedaż używanych modeli.